Mummies aankleden

Eind vorige maand vertelde ik jullie al eens iets over het schoolfeest met mijn thema Egypte. Wil je dit artikel nog even herlezen? Kijk dan zeker eens achter de volgende link: Egyptenaren op het schoolfeest.

Er waren niet alleen farao's en koninginnen, er deden ook enkele mummies mee aan de act. En wat heb ik gezweet op hun pakjes. Ik moet zeggen dat ik me de angstdruppels een paar dagen voor het optreden nog steeds heel erg levendig herinner. Gelukkig had ik dan schatten van collega's die me zijn komen helpen, maar op dat moment heb ik beslist om het niet meer zo ver te gaan zoeken. Want het is echt niet goed voor je hart (en je levensduur) ;).

Eerst was het plan om de kinderen op het moment zelf in doeken te wikkelen, maar ik wilde mezelf de dag van het schoolfeest wat werk besparen en dacht daarom na over pakjes. 

Voor het bovenstukje gebruikte ik gewoon een lap witte stof die ik aan de zijkanten toestikte (niet helemaal, ik liet uiteraard het armsgat open). Aan de bovenkant sneed ik een ovale vorm uit met een kartelschaar en klaar was kees!

Maar ook het hoofd van een mummie is omzwachteld dus dacht ik na over een oplossing. Ik verzamelde oude mutsen en bestikte ze helemaal met oude lakens. Ook dit ging nog behoorlijk. Al was dat ook al een behoorlijk werkje (maar niet moeilijk uiteraard).

Maar toen begon de ellende... Ik dacht van even wat leggings met stukken stof te bestikken, maar daardoor verdween de stretch uiteraard. Het laken is van katoen en dat rekt totaal niet mee waardoor de kinderen niet meer in hun broek raakten. Zij kregen het wat benauwd, maar met slechts een aantal dagen op voor het schoolfeest op de teller brak ook bij mij het angstzweet uit. Op allerlei manieren hebben we dan de broeken met witte stof proberen te bekleden. Van plakken tot nieten. Al waren die nietjes ook geen zo'n goed idee want daar haperden de kinderen dan weer aan.

Uiteindelijk hebben we de dag zelf nog wat stukken vast moeten kleven en oh, wat zagen de billen van sommige mummies eruit... Door de lijm doorheen de stof waren sommige ledematen van een aantal kinderen toch wat roder dan anders...

Het werd dus een helletocht, maar uiteindelijk slaagde ik - samen met de hulp van vele andere - in mijn opzet! :)

Penne al forno naar het voorbeeld van Meus

Gehakt, ik hou ervan. Op allerlei manieren. En sinds een jaartje of zo maak ik het ook klaar als 'Penne al forno'. Gehaktballen in tomatensaus, maar dan op geheel Italiaanse wijze en dit naar het voorbeeld van Jeroen Meus.

Ingrediënten

Gehakt

Basilicum

Rozemarijn

Look

Mozzarella

Ajuin

Ei

Paneermeel

Passata

Kerstomaten

Tomaten

Gezouten spek

Paneermeel

Werkwijze

Balletjes

Stoof de ajuin en de geplette look.

Pluk wat oregano en rozemarijn en hak deze kruiden fijn. Ik ben niet zo heel handig met een groot mes dus doe ik de kruiden in een glas en knip ze fijn. Zo zag ik het mijn grootmoeder vroeger ook doen.

Doe het gehakt in een kom en voeg er de kruiden en de ajuin + look aan toe.

Voeg paneermeel en een ei toe aan het gehakt en kruid met peper en zout (indien dat nog nodig is).

Rol balletjes van het gehakt (ze mogen behoorlijk groot zijn).

Bak de ballen in een pan (in olijfolie met boter). Zorg dat er een mooi korstje aan balletjes komt. Ze hoeven niet helemaal gaar te zijn (want ook in de saus kunnen ze nog wat verder garen).

Saus

Stoof een ui met geplette look en voeg er het gezouten spek (in reepjes) aan toe.

Overgiet de ui, de look en het spek met een doos passata. Ik gebruik onderstaand exemplaar.

Daarna voeg ik altijd nog wat verse tomaten aan de saus toe. Ik doe dat altijd op gevoel.

Leg alle balletjes in de saus en voeg nog oregano, rozemarijn en basilicum toe.

Laat je saus toch minstens een halfuurtje op een zacht vuurtje sudderen.

Snij een bakje kerstomaten in tweeën en voeg deze op het einde toe (ze hoeven dus niet mee te garen).

Kook de penne beetgaar en stort de pasta in een ovenschaal.

Overgiet alles met de saus (en de ballen).

Bedek de schotel met sneetjes mozzarella en zet de 10 minuten onder de grill.

Uiteraard was de pot eerst helemaal gevuld.

Versier de borden nog met wat basilicum als je opdient...

Heerlijke kleuren, zalig lekker!

Schoendoos als verjaardagscadeau

Moet je binnenkort naar een feestje en weet je niet wat te geven? Dan is het volgende misschien een goed idee! Uiteraard kun je altijd een eigen kaartje maken en dit van een zelfgemaakte omslag voorzien, maar er zijn veel meer mogelijkheden. Weet je niet hoe je een omslag maakt? Lees dan zeker nog eens het blogpostje van vorige dinsdag (hier)!

Een hele tijd geleden was er een fantastische vriendin van mij jarig. Ze gaf een feestje en ik vulde een schoendoos. Ik probeerde zoveel mogelijk persoonlijke dingen in de doos te stoppen. Een pak suiker hoor ik je denken? Ooit gingen we eens bij haar en haar man eten. Er stond stoofvlees op het menu. Ze had gelezen dat je er wat suiker moest aan toevoegen, maar terwijl ze me lachend aankeek, wist ik dat het helemaal mis was gelopen. Er was zomaar even een halve kilo in haar pot met saus verdwenen :). We hebben er alles aan gedaan om het stoofvlees nog wat minder zoet te maken, maar de brok suiker verkruimelde (met veel hilariteit) tussen onze vingers. Het huisje aan de rechterkant is een spaarpot want ze waren aan het sparen voor een nieuw huis (dat er nu stilaan aan zit te komen)!

Je kunt de ideeën zo gek niet bedenken, vul de doos met allerlei leuke spullen en herinneringen. Ik kan je verzeker dat iedereen wel van zo'n cadeautje houdt.

De doos voorzag ik trouwens van een laagje servetten. Waarom? Dat zie je hieronder!

Waar ik de servetten vond, dat weet ik jammer genoeg niet meer.

Maar eens je er een pakje gekocht hebt, kun je wel een paar dozen beplakken. 

Veel plezier met dit idee!

Frangipanetaart die ik wel lust

Ik heb het er niet zo voor, voor frangipanetaart. Die amandels blijven altijd maar weer kruimelen in mijn keel heb ik het gevoel. Alsof ik zelf een kriebelhoest creëer. Daarom kies ik nooit voor dit dessert. Maar ik bakte het ooit eens voor een feestje voor mijn pepe en sindsdien eet ik het wel graag. Toch in deze samenstelling.

Ingrediënten

abrikozenconfituur

150 gram amandelpoeder

150 gram bloemsuiker

1 vel bladerdeeg

50 gram gewone bloem

3 eieren

120 gram boter

Werkwijze

1. Smelt de boter op een laag vuurtje en verwarm de oven op 180°C

2. Rol het bladerdeeg open en leg het met het bakpapier in je bakvorm.

3. Prik met een vork enkele gaatjes in het deeg.

4. Smeer de confituur op het bladerdeeg.

5. Maak het deeg met de gesmolten boter, het amandelpoeder, de bloemsuiker, de bloem en de eieren. Roer alles goed door elkaar.

6. Giet het deeg over de confituur en zet de taart in de oven.

7. Bak de taart voor minstens een halfuur op 180°C. Prik eens in de taart en controleer of er nog deeg aan je mes zit. Laat de taart eventueel nog wat langer in de oven staan.

Glazuur

Ik maakte ook nog glazuur voor op de taart. Ik deed dat met één eiwit en wat bloemsuiker. Daarna goot ik het glazuur over de taart. Hoe je dit professioneel doet, zal ik nog moeten uitzoeken :).

Smakelijk!

Omslagen van papier

Steeds vaker maak ik zelf een kaartje. Dat probeer ik dan aan mijn eisen te laten voldoen want ik kan blijven speuren in die rekken in de supermarkt of in de Standaard Boekhandel. Soms geeft er eens eentje mijn gevoel helemaal juist weer, maar meestal vind ik nooit echt wat ik zoek. Daarom ga ik zelf aan de slag, ook al dringt de tijd soms serieus ;).

Het kaartje dan zo geven is geen optie, dus dan moet er ook snel nog een omslag worden gemaakt. En vandaag wil ik jullie tonen hoe ik dit heel simpel doe.

Neem een rechthoekig stuk papier. 

Plooi een smalle strook over, van zo'n centimeter breed.

Doe net hetzelfde aan de andere zijde...

Plooi de rechthoek nu toe, maar zorg ervoor dat er bovenaan een boord overblijft.

Je ziet hieronder wat ik bedoel.

Doe lijm op de smalle boord en plak de omslag dicht.

Plooi de linker- en rechterhoek over of knip ze gewoon af.

Steek je kaartje in de omslag en plak de omslag dicht.

Een zalmpapillot met tomaat en prei

Eén van de favorieten van mijn mama en ikzelf is mijn zalmpapillot. Ik vond het recept ooit eens op Libelle Lekker en ik maakte er mijn eigen versie van. Een papillot dacht ik bij mezelf. Zou ik dat wel kunnen? Maar door met deze eenvoudige versie te beginnen, krijg ik stilaan wat meer vertrouwen ;).

Ingrediënten

Ajuinen

Prei

Tomaten

Courgette

Zalm

Couscous

Citroen

Olijfolie

Kies zelf de hoeveelheden voor jouw gezin (of bezoek).

Werkwijze

Snij twee ajuinen en de prei fijn. 

Doe wat boter en olijfolie in een pan.

Stoof de ajuinen en de prei voor zo'n tien minuten aan. 

Kruid met peper en zout.

Zorg ervoor dat de prei echt zacht is. Laat het potje eventueel nog wat verder stoven.

Snij intussen de tomaten in kleine blokjes.

Eens de ajuin en prei klaar zijn, voeg je er de tomaten aan toe. Meng ze er gewoon onder, je hoeft het vuur niet aan te laten!

Als je vindt dat de groenten nog wat pit missen, kun je nog een tweede keer met peper en zout kruiden.

Neem een stuk aluminiumfolie en leg er een stuk zalm op.

Kruid af met viskruiden.

Verdeel het groentemengsel over de zalm.

Leg een schijfje citroen vanboven en giet er een goeie scheut olijfolie over.

Doe de papillot dicht en zet ze voor 20 minuten in een voorverwarmde oven, op 190°C.

Snij intussen een andere ajuin en de courgette in fijne blokjes. Bak deze beide in een pot. Je kunt dit roerbakken in een wok, maar ik stoof de ajuin en courgette meestal gewoon in een pan. 

Let er wel op dat dit nog een tijdje duurt voor de courgette wat doorbakken is. Uiteraard kun je hier zelf beslissen hoe hard (of zacht) je de courgette wil).

Neem couscous (ik doe 80 tot 100 gram per persoon) en giet die in een pot.

Breng water aan de kook.

Hou rekening met de volgende verhouding: 2/5 couscous, 3/5 water.

Wil je dus 200 gram couscous, kook dan 300 milliliter water.

Giet het kokende water over de couscous en roer goed door.

Dek de kom af en laat vijf minuten staan.

Voeg er achteraf de ajuin en courgette aan toe.

Schep alles op een bord en smakelijk!

Een vlaggenlijn naaien

Een aantal jaren terug volgde ik vier jaar lang naailes. Ik leerde er heel wat vaardigheden, ook al werkte ik weinig stukken af. Het kletsen ging me namelijk net wat beter af dan het stikken. Maar ik ben toch tevreden met wat ik nu kan. Ik hoef tenminste niet meer voor alles hulp aan mijn mama te vragen. Al denkt en werkt ze vaak nog mee aan mijn projecten. Zoveel fijner met twee dan alleen.

Wat ik wel alleen kan, is het maken van een vlaggenlijn. Ik produceerde er de afgelopen jaren al een aantal. Altijd als cadeautje voor een geboorte, een jarige,... Je kunt ze enkelzijdig maken, maar ik koos voor dubbelzijdige vlagjes.

Werkwijze:

1. Ik maakte een sjabloon uit karton en koos hierbij voor een breedte van 19 cm en een hoogte van 26 cm. Uiteraard kun je hier met verschillende vormen en groottes experimenteren. Voor de beginnelingen onder ons: het vlagje zal iets kleiner uitvallen omdat je nog naad moet meerekenen (aangezien ik met dubbelzijdige vlagjes werk).

2. Leg je kartonnen sjabloon op de achterkant van je stof en teken de vlagjes over. Ik maakte er van elke stof tien: tien neutrale en tien met bollen (bij deze vlaggenlijn).

3. Leg de mooie kanten op elkaar en speld mooi vast. Ik deed dat hier wat ver van de rand zodat ik gewoon kon stikken zonder dat ik er telkens de spelden moest uithalen.

4. Stik de randen mooi dicht. Begin aan de ene kant (vergeet niet te hechten), stik tot beneden, laat de naald in de stof zitten en draai je stof de andere richting op. Hecht terug op het einde.

5. Knip de resterende draadjes af en haal de spelden uit de stof. Aangezien ik nog geen overlockmachine heb, zigzagde ik alle randen nog eens. Eigenlijk knip je eerst beter het hoekje (onderaan) af om dan pas te zigzaggen. Dit deed ik nu net omgekeerd. Zie ook bij de uitleg van punt 6.

6. Om een mooie punt te kunnen vormen na het omkeren, moet je het hoekje wat bijknippen. Zoals ik al bij punt 5 zei doe je dat beter voor het zigzaggen. Zo kun je makkelijker knippen zonder je zigzag los te maken. Een trucje die ik in de naailes leerde, is om je duim op je stiksel te houden zodat je nooit te ver knipt. Anders maak je een gaatje in de onderkant van je vlagje!

(Vanaf hier heb ik jammer genoeg geen duidelijke foto's meer, maar dat maak ik goed wanneer ik nog eens een vlaggenlijn maak!)

7. Keer het vlagje om en duw de stof in de punt naar buiten met behulp van een breinaald of een brochettestok. Gebruik wel de stompe kant! Het laatste stukje stof kun je er uit prutsen met een naald.

8. Steek de vlagjes op regelmatige afstand tussen je biaislint en stik alles vast. Ik koos hier voor een afstand van 8 cm tussen de vlagjes.

9. Bewerk de effen kant eventueel met flockfolie. Andere resultaten zie je ook bovenaan dit bericht.

Niets beter dan zelfgemaakte chocomousse

Jaren lustte ik het helemaal niet, maar sinds mijn vriend er ooit eens een grote pot van maakte, was ik helemaal verkocht. Soms is chocolademousse zo'n slappe, lichtbruine boel dat ik er echt geen lepel van lust. Maar als het echt donkere mousse is, dan kan ik er blijven smullen. Om nog maar te zwijgen van de combinatie met aardbeien... mmm...

Ingrediënten

400 gram chocolade (kan met melkversie, met fondant of een combinatie van beide)

100 gram boter

100 gram suiker

4 eigelen

10 eiwitten

Werkwijze

Doe de boter in een pot en voeg er de chocolade aan toe. Ik kraak de repen altijd in een aantal stukken. 

Zet de pot op een zacht vuurtje en laat smelten. Roer af en toe eens zodat je een egaal mengsel krijgt.

Scheid de tien eieren. Doe tien eiwitten in een pot, vier eigelen in een andere pot.

Voeg 50 gram suiker bij de eigelen, 50 gram suiker bij de eiwitten.

Klop het eigeel met de suiker tot schuim.

De chocolade in deze pot moet je even wegdenken ;).

Klop de eiwitten en de suiker stijf. Doe dit voldoende lang zodat ook de onderkant van de pot in schuim veranderd is. De eerste keer stond er nog wat eiwit in de bodem en ik moet zeggen dat het eindresultaat behoorlijk tegenviel :).

Roer het eigeel onder de gesmolten chocolade.

Voeg het eiwitschuim toe en meng het er voorzichtig onder.

Ik doe dit beetje bij beetje zodat alles goed gemengd wordt.

Daarna bekom je het volgende...

Even een andere pot, van twee verschillende keren dat ik chocomousse maakte ;).

Zet de pot nu voor minstens twee uur in de koelkast zodat de chocomousse goed kan opstijven. 

Smakelijk!

Thank you!

Een hele tijd terug gaf ik hier een feestje en ik had weer eens een fantastisch idee (vond ik zelf toch). Fantastisch, maar misschien wel onuitvoerbaar. Zoals zoveel dingen die ontspruiten in dat koppie van mij. Ik heb een rem nodig. Iemand die me zegt dat ik het even rustiger aan moet doen of iemand die bepaalde ideeën gewoon onder de graszoden stopt. Mijn wederhelft wist wanneer dit nodig was, maar jammer genoeg kan ik geen beroep meer op hem doen. Het zou me nochtans nog dikwijls van pas komen. Nu moet ik die rem voor mezelf proberen te zijn, maar dit is niet altijd even makkelijk. Waardoor ik wel eens met mijn hoofd tegen de muur knal en de frustraties hoog oplopen. Maar ik trek mijn plan, met vallen en opstaan.

Waarover dat idee bij dat feestje ging? Ik had een heel erg zware tijd achter de rug en ik wilde de mensen die tot hier kwamen heel graag eens bedanken. Op mijn manier, met persoonlijke woorden. Omdat speechen niet echt voor mij is (veel te emotioneel) wilde ik mijn muur in de gang volkleven met kaartjes. 's Avonds kon iedereen op weg naar de voordeur dan het persoonlijke bedankingskaartje meenemen. Zo zouden mijn woorden wel aankomen, bij ieder afzonderlijk.

Dit zijn de kaartjes waarover ik het heb...

Ik zag een voorbeeld op Pinterest passeren en maakte er mijn versie van. 

Ik sneed A4-kartonnen in vier gelijke stukken, maar uiteraard zijn hier heel wat andere groottes mogelijk.

In het midden maakte ik een vlek met krijt. Dit is op de foto hierboven misschien niet zo duidelijk.

Uiteraard kun je hier met heel veel verschillende kleuren werken. Ik maakte groene en oranje versies.

De tekst werd hierboven nog niet afgewerkt!

De letters kun je eerst met potlood op het karton zetten, daarna overtrek je ze met zwarte stift.

Alle neerwaartse bewegingen van de letters werden dik gemaakt (zo is dat ook bij handlettering).

De dubbele lijnen kun je dan opvullen naar wens. Ofwel helemaal in het zwart, in blokjes,... Je kunt het zo gek niet bedenken. Ik hield het behoorlijk sober omdat ik tot dan toe nog niet veel had gehandletterd.

Tot gauw en 'Thank you' om dit bericht te lezen :).

Zelfgemaakt orloffgebraad, een makkie!

Op kerstavond kreeg ik vorig jaar bezoek. In 2017 zat ik nog - bewust - een avondje alleen, maar in 2018 nodigde ik een vriendin uit. Zij bracht nog een vriendin van haar mee omdat ook zij geen andere plannen had. Geen probleem. Koken voor twee of voor drie, dat maakt geen verschil. Al was de druk wat groot want het was de allereerste keer dat ik hier helemaal instond voor het bereiden van een diner. Belachelijk zou je kunnen denken, als je weet dat ik toch al 35 ben, maar de keuken was hier altijd het domein van mijn vriend. Hij duldde me er af en toe, maar nam het heft meestal zelf in handen. Eerlijkheidshalve moet ik eraan toevoegen dat ik dat helemaal niet erg vond, integendeel. Ik genoot er met volle teugen van. 

Normaal gezien stond er vis op het menu omdat ik de schotel dan overdag al kon voorbereiden, maar de vriendin van de vriendin eet dat niet zo graag, dus paste ik met plezier het eten wat aan. Ik schuimde het net wat af en via Het Nieuwsblad kwam ik bij een simpel recept voor het zelf maken van Orloffgebraad.

Ingrediënten

Varkensgebraad (kotelettengebraad, varkenscarrégebraad,...)

Tomaten (2-3)

Passendalekaas (6 sneden)

Gekookte ham (3 sneden)

Olijfolie

Provençaalse kruiden

Bereidingswijze

Snij de tomaten in schijfjes, de sneden ham in vier gelijke delen, de plakjes kaas in twee.

Snij het gebraad in repen van ongeveer 1 cm maar laat het onderste stuk vast hangen. Maak dus diepe inkepingen, maar snij de pakken niet los!

Kruid het vlees met peper en zout.

Stop in elke inkeping een schijfje tomaat, ham en kaas.

Plooi de punten van de kaas en ham wat naar binnen want die verbranden nogal graag (in de oven).

Doorspies het stuk vlees met een aantal brochettestokken, zo blijft het geheel bij elkaar. Ik gebruik metalen spiezen. Die schuif je iets makkelijker in en uit het vlees (in vergelijking met houten).

Leg het stuk vlees in een ovenschotel, kruid met Provençaalse kruiden en overgiet met olijfolie.

Zet het vlees eerst 40 minuten in een voorverwarmde oven, op 180°C.

Haal de schotel uit de oven en overdek het vlees nu met aluminiumfolie.

Schuif het Orloffgebraad nu nog eens 20 minuten in de oven (opnieuw op 180°C).

Let er achteraf wel voor op dat het vlees niet te fel afkoelt. Eens het uit de oven is en op een snijplan ligt, wordt het snel koud.

Smakelijk!

Pannenkoeken op zondag

Wat is er heerlijker dan een warme pannenkoek? Ik doe het wel vaker op een koude zondagnamiddag, maar ook in de lente en zomer blijft deze klassieker op het menu staan. Het is immers ook een van de lievelingsvieruurtjes van mijn nichtjes.

Uiteraard bestaan er heel wat verschillende recepten voor pannenkoeken, maar ik blijf trouw aan het volgende ingrediënten en werkwijze.

Ingrediënten

20 gram boter

200 gram gewone bloem

70 gram suiker

4 eieren

0,5 liter melk

arachideolie

Werkwijze

Smelt de boter in een pan (op een laag vuurtje). 

Doe de boter in een deegkom.

Voeg er de suiker, de bloem, de eieren, twee lepels olie en de melk aan toe.

Mix deze ingrediënten tot een smeuïge massa.

Neem een koekenpan, doe voor de eerste pannenkoek eventueel wat boter (of olie) in de pan en bak op een hoog vuur.

Met dit recept kun je een twaalftal pannenkoeken bakken. Voor mij alleen is dat meer dan voldoende, maar ik kan aannemen dat sommigen onder jullie een grotere menigte moeten voederen. Daarom kun je ook alle ingrediënten x twee doen!

Een opkikkertje voor iedereen die het kan gebruiken

Een paar jaar terug werd er bij een nicht van mij borstkanker vastgesteld. We gingen in die periode een paar keer op bezoek en op één van die momenten knutselde ik het volgende in elkaar. Het stelde misschien niet veel voor, ik wilde gewoon tonen dat ik er voor haar was.

Uit groen papier knipte ik twee kikkerpoten en een kikkerkop. Op het hoofd plakte ik twee wiebeloogjes en tekende ik met zwarte stift een mond.

Ik zocht een glazen pot met een groen deksel en plakte daar een groen blad rond. 

De kop bevestigde ik achteraan, de poten onderaan. 

Van de poten maakte ik nog een paar en plakte die aan de zijkanten van het dier.

De voorkant voorzag ik van een toepasselijke tekst.

De binnenkant van de pot voorzag ik natuurlijk van heel wat opkikkertjes...

Misschien een idee als jullie eens iemand een hart onder de riem willen steken...