Afscheidscadeau voor een leerling

Iedere leerkracht komt het wel een paar keer tegen in zijn of haar carrière. Een kind dat vertrekt door een verhuis. Heel wat jaren terug had ik Marie in de klas en zij verhuisde naar een gemeente iets verderop. Ze vond het wel spannend, maar ging ook haar klasgenootjes en haar beste vriendinnetje missen. Daarom maakten we allemaal tekeningen voor haar, zodat ze daar even zou kunnen in piepen als ze het even moeilijk had.

Alle tekeningen werden op een A3-blad geplakt

Ik voorzag de bundel van twee gaatjes en stak er een cadeaulint door om het geheel samen te houden.

Alleen aan de 'onderkant' plakte ik tekeningen. Aan de ommezijde van de tekeningen plakte ik foto's als herinnering.

Aan de hand van een groot karton maakte ik een soort kaft.

De buitenkant werd beplakt met gouden papier, aan de binnenkant schreef ik samen met de klasgenoten een boodschap.

De voorzijde voorzag ik van haar naam. Ik gebruikte daarvoor inpakpapier. Het geheel werkte ik af met een strik.

Nonnenpakjes voor mijn kids

Ik vertelde jullie op Gietjes Maksels en Baksels al over mijn schoolfeest rond het thema 'Egypte', maar vier jaar ervoor werkte ik al eens een nummer uit rond Sister Act. Het thema was toen 'een spetterende televisieavond'. Omdat ik mijn kinderen in echte nonnetjes wilde omtoveren, maakte ik voor iedereen een pakje. Ik was wat bang voor het eindresultaat, maar achteraf gezien was ik eigenlijk superenthousiast. Oordeel zelf maar!

Mijn excuses voor de onprofessioneel bewerkte foto's, maar ik wil geen problemen met de ouders van mijn leerlingen :).

Ik maakte voor iedereen een kleed, een col en een kap.

Bij de kap stikte ik een witte band op/aan een zwarte rechthoek. Alle geknipte stukken boorde ik af met een zigzagsteek (bij gebrek aan een overlockmachine).

Al gezigzagd en daarom wat minder rechthoekig

Een smalle, witte strook van een wit laken

De witte strook op de zwarte rechthoek zetten

Daarna plooide ik de grote rechthoek dubbel en stikte ik alleen de witte band aan elkaar. Uiteraard moet je hier rekening houden met de te verkleden kinderen!

Voor het kleed nam ik een groot stuk zwarte stof die werd dubbel geplooid. De zijnaden stikte ik dicht. Ik liet alleen bovenaan een gat voor de armen open. Bovenaan (in de plooi) werd een halve cirkel uitgesneden (voor het hoofd natuurlijk).

De witte col knipte ik uit witte lakens. Ik maakte eerst een sjabloon uit karton zodat ik alles makkelijk 13 keer kon overnemen.

Dat alles werkte ik af met een mooie paternoster. Het werd - al zeg ik het zelf - een schot in de roos!

Een ovenschotel met kip, spinazie, mozzarella en kerstomaten

Elke week ga ik op zoek naar iets nieuws en deze keer werd het een ovenschotel met als hoofdingrediënten kip en spinazie. Deze groente eten mijn ouders en ik eigenlijk nooit dus werd het tijd om hem eens op het menu te zetten.

Ingrediënten

spinazie (eventueel jonge)

kipfilet

kerstomaten

mozzarella

olijfolie

peper en zout

Werkwijze

Zet een pot water op het vuur en breng aan de kook. Voeg er wat zout aan toe.

Spoel de spinazie en blancheer. Dompel dus heel even onder in het kokende, gezouten water en schrik het daarna met koud water. 

Verwarm de oven op 180°C voor.

Neem een ovenschotel en giet er wat olijfolie in. Dit keer nam ik een keukenpapiertje om het goed uit te wrijven, maar ik denk eerlijk gezegd niet dat dit nodig is.

Doe de spinazie in de ovenschotel en bedek op die manier de bodem. Kruid met peper en zout.

Leg de kipfilets er vanboven op en kruid af. Ik deed dit met peper, grof zeezout en kippenkruiden.

Verdeel de kerstomaten over de schotel.

Snijd de bollen mozzarella in kleine stukjes en verspreid de kaas over de schotel.

Zet de schotel 15 minuten in de oven.

Je kunt deze schotel opdienen met brood, maar ik kookte wat pasta. Uiteraard zijn hier ook mogelijkheden met couscous, rijst of zelfs aardappelen.

Smakelijk!

Opmerking: de kipfilet was lekker, helemaal niet droog, maar zag er wel nog behoorlijk wit uit. Misschien bak ik de kipfilets de volgende keer eerst wat in de pan aan. 

Kroontjesdoos met strips

Op een verjaardagsfeest toekomen met een gepersonaliseerd cadeau, ik vind het wel fijn. Daarom maakte ik een paar jaar terug een kroontjesdoos voor mijn oudste nichtje. Ze hield toen (en nu nog wel een beetje) van Jommeke en ik kon een aantal van deze strips voor een prijsje op de kop tikken. Naast het zakcentje dat ik haar bij elke gelegenheid geef, gaf ik die keer ook de volgende doos...

Omdat het wat snel moest gaan (zoals zo vaak) werden de punten van de kroon heel snel geknipt. De volgende keer zou ik ze toch beter aftekenen want nu ziet het er volgens mij wat slordig uit.
Met letters van een Boekenfestijn of een pot uit de Hema kleefde ik haar naam op de doos. De strips pakte ik in een bijpassend papiertje in en Cathelin was er heel blij mee. Een hele tijd later zag ik doos trouwens nog altijd op haar kamer rondslingeren. Joepie :).

Perentaart zonder chocolade

Bij de eerste opstart van Gietjes Maksels en Baksels deelde ik al eens een recept voor perentaart met chocolade. Deze aflevering gemist? Klik dan zeker eens op de volgende link: Chocoladetaart met peren à la Hogie.

Ik maakte intussen ook wel al eens een versie zonder chocolade en daar wil ik vandaag iets meer over vertellen.

Ingrediënten

125 gram boter

125 gram zelfrijzende bloem

90 gram suiker

2 zakjes vanillesuiker

2 eieren

2 peren

bladerdeeg

Werkwijze

Laat de boter smelten op een zacht vuurtje.

Meng de boter, bloem, suiker, vanillesuiker en eieren tot een deeg.

Neem een bakvorm, leg de bladerdeeg erin en prik gaatjes.

Giet het deeg over het bladerdeeg.

Schil de peren en duw de partjes in het deeg.

Zet 40 minuten in een voorverwarmde oven, op 175 ° C

Smakelijk!

Zakjes om te dammen

Af en toe deel ik hier een naaiprojectje. Soms zou ik wat meer tijd daarvoor willen hebben, maar met een voltijdse baan en nog een weekendjob blijft er jammer genoeg niet zo veel vrije tijd over. Als ik dan nog wat wil sporten, lezen en bloggen, dan schuift naaien al snel naar de achtergrond. Maar elke zomervakantie tracht ik wel het een en ander voor mijn klas te fabriceren. Een paar jaar terug waren dat de volgende damzakjes.

Ik toonde jullie twee dagen terug al mijn zelfgemaakte damborden. Miste je deze aflevering? Klik dan zeker eens op de volgende link: Zelf een dambord maken. 

In mijn klas wordt het snel nogal rommelig en daarom ging ik op zoek naar een manier om alle spelmateriaal in een handig zakje op te bergen. Daarom maakte ik het volgende.

(Niet op de achtergrond letten, ik was mijn geldbakjes tegelijkertijd aan het maken...)

Op die manier kunnen de kinderen op elk moment een zakje nemen om met twee te spelen. Het is mijn bedoeling om de 15 gemaakte damborden en dus knikkerzakjes te verzamelen in een doos, maar die komt hier wellicht ook nog eens te voorschijn!

Voor de naailiefhebbers onder ons, wil ik kort proberen te zeggen hoe ik te werk ging. Een tijd terug maakte ik ook gordijnen voor mijn klas en met de restjes maakte ik nu de zakjes. Gordijnstof is echter niet het ideale materiaal om knikkerzakjes te maken. Indien je geen stof liggen hebt, kies dan zeker voor iets anders. Gewoon katoen is hier wellicht ideaal.

Eerst knipte ik een grote rechthoek uit de stof. Ik deed dat met een kartelschaar. Op die manier vezelt de stof veel minder.

Ik plooide het stuk dubbel en knipte het hier en daar nog wat bij. In deze lap stof maakte ik een knoopsgat van 2 cm. Dit deed ik op 3/4 van de lengte. Dan zit het knoopsgat in het midden van je voorkant. Kun je nog volgen? Let hier wel goed op want bij het tweede zakje had ik al prijs. Plooi de rechthoek dubbel en meet dan hoe breed je zakje zal worden. Ik kwam bijvoorbeeld aan 20 cm. Als je dan een naald op 10 cm steekt, dan moet je hier niet beginnen met je knoopsgat. Dat moet natuurlijk het midden van je knoopsgat worden. Misschien onnozel dat ik dit hier zeg, maar als je vooral veel wil produceren in weinig tijd gebeurt het wel eens dat je bij zo'n eenvoudige dingen een fout maakt.

Om de plaats van het knoopsgat te bepalen stak ik twee spelden. Eentje op het midden van de voorkant en een op 3 cm van de rand. Dan heb ik immers ruimte genoeg om een tunnel te maken.

Vroeger ging ik dan het zakje afwerken en daarna aan een tweede beginnen, maar uiteraard gaat bandwerk een stuk sneller vooruit. Daarom mat ik alle zakjes en maakte ik in ieder stuk stof een knoopsgat. Dat maakte ik open met het volgende mes. Een heel handig ding. Doe dit zeker voor je verder gaat, anders moet je het gat nog openmaken als de stof al dubbel is. (Dit kwam ik toch ook een keer tegen de afgelopen dagen ;) ).

Daarna vouwde ik de twee goeie kanten op elkaar en stikte ik twee zijden helemaal dicht met een zigzagsteek. Uiteraard kun je hier ook werken met een overlockmachine! Die heb ik ook, maar hij staat momenteel bij mijn mama :).

Eens je dit gedaan hebt, mogen alle zakjes gedraaid worden (naar de juiste kant dus). Dan plooi je de bovenste boord over (naar binnen) zodat er straks een tunnel ontstaat. Ik plooide de stof over tot er ongeveer een halve centimeter boven mijn knoopsgat overbleef.

Op onderstaande foto werd alleen nog maar de voorkant ingeplooid.

De achterkant van het zakje staat nog recht.

Hieronder zijn beide kanten ingespeld.

Pas hier heel goed op de zijnaad. Die moet heel mooi plat liggen, anders kom je later in de problemen (ook meegemaakt ;) ). Het is het makkelijkst als je hem wat vastspeldt, dan slaat hij bij het laatste stukje bestiksel niet weer over. Voor ervaren naaisters zal dat zeker geen probleem zijn, maar ik heb nog heel veel hulpmiddelen nodig :).

Eerst ging ik de tunnel gewoon met een stiksel aan de binnenkant maken, maar toen dacht ik aan al mijn siersteken. Ik koos voor een toepasselijke steek en kwam tot het volgende resultaat. De bestikking startte ik trouwens in de zijnaad.

Door de lijnen op je naaimachine goed te gebruiken en het stukje stof goed met twee handen te sturen, valt het mee om het bestiksel mooi rond te krijgen. Al is de zijnaad wat dik waardoor het starten en eindigen wat moeilijker is.

Daarna stopte ik aan de hand van een veiligheidsspeld nog een stuk touw in het zakje. Uiteraard koos ik hier voor zwart aangezien mijn stiksels ook in die kleur zijn...

Uiteindelijk bekom ik dus dit...

En zo heb ik er dus intussen al 15 gemaakt! Al mogen er nog een paar bij voor volgend jaar want dan verwelkom ik wellicht 33 kinderen in mijn klas.

Nog een fijne werkweek iedereen!

Zelf een dambord maken

Wil je graag wat creatief aan de slag voor je makkelijk en overal een dambord met je mee kan nemen? Dan heb ik een idee. Ik maakte immers zelf damborden voor mijn leerlingen.

In eerste instantie was ik eigenlijk van plan om een dambord in Word af te drukken en te kopiëren en daarna op zoek te gaan naar schijfjes. Die zou ik uit kurk snijden en ze daarna een welbepaalde kleur geven. Aangezien je bij elk damspel 40 schijven nodig hebt, zag ik eerlijk gezegd geen begin en einde aan dit werkje waardoor ik het over een andere boeg gooide.

Bij mama thuis ging ik op zoek naar stukken wit laken en ik tekende daarop een dambordpatroon. Als schijven zocht ik verschillende plastic doppen bij elkaar. Dan kom je tot het volgende...

(Let wel: de schijven moeten eigenlijk op de zwarte vlakken staan! Het moest weer wat snel gaan. En uiteraard heb ik per spel twee kleuren doppen nodig.)

Op de foto's zien de velden er niet al te zwart uit, maar in het echt moet ik zeggen dat het resultaat heel erg goed meevalt. Ik ben begonnen met een textielstift, maar die kleurde niet zo goed. Daarom ben ik verder gegaan met een gewone zwarte alcoholstift. Uiteraard kun je hier ook voor een andere kleur opteren of werken met textielverf. Ik bouwde ook een aantal damborden op die manier op, maar het vraagt echt engelengeduld om de vakjes mooi af te werken.

Daarnaast naaide ik ook zakjes voor deze damborden. Op die manier kunnen ze heel erg makkelijk worden meegenomen en kan er overal gespeeld worden. Benieuwd naar die zakjes? Ik vertel je er woensdag alles over!

Spaarpot als geboortecadeau

Moet je naar een babyborrel en wil je niet zomaar een omslag met geld geven? Dan heb ik misschien een handige DIY-tip. Ik maakte immers een hele tijd geleden eens een spaarpot.

Het is heel erg simpel om zelf aan de slag te gaan.

Neem een blik van koffie en beplak die pot. Ik koos hier voor bruin en blauw.

Maak een gleuf in de bovenkant.

Versier de pot naar wens. Ik gebruikte hiervoor houten letters van het Boekenfestijn, maar je kunt hier heel wat kanten mee uit. Laat de kinderen meehelpen, schilder, beplak met servetten of bestempel. 

Stop hier het geld in en de kinderen hebben een fijne spaarpot die heel erg lang van dienst kan zijn :).

Een hapje gaat er ook altijd in

Recepten voor hoofdgerechten en vooral desserts komen hier vaak voorbij, maar ik deelde nog nooit eentje voor een hapje. Nochtans heb ik hier een favoriet. Ik kreeg het als laatste avondmaal van mijn vriend (waardoor het soms wel wat pijn doet als ik ze nu zelf maak), maar ik vind ze nog altijd heerlijk. Ik heb het over een toastje met camembert, appel, basilicum en paprikapoeder.

Ingrediënten

Rechthoekige toastjes

Camembert

Appel

Citroen

Basilicum

Olijfolie 

Paprikapoeder

Werkwijze

Snij schijfjes appel en besprenkel die met citroensap.

Snij de camembert in dunne plakjes.

Leg op elk toastje een schijfje appel en een plakje camembert.

Versier met een blaadje basilicum en een snuifje paprikapoeder.

Overgiet met een beetje olijfolie.

Zet de toast gedurende 2,5 minuten onder de grill. De kaas moet licht gesmolten zijn.

Handlettering bij Fie

Vorige maand toonde ik hier al eens kaartjes die ik voor mijn vrienden maakte, maar toen had ik eigenlijk nog niet veel kaas van handlettering gegeten. Maar intussen volgde ik al twee workshops rond dit thema en daar wil ik vandaag graag iets meer over vertellen, te beginnen met m'n ervaringen met 'Fientastisch'.

Onze plaatselijke bibliotheek organiseerde een avondje met deze creatieve, jonge en enthousiaste handletterlady en ik zag het wel zitten om me eens in deze wereld te laten onderdompelen. Vol goeie moed en met een heerlijk ontspannen gevoel trok ik samen met een collega naar de bib. Fien stond ons al op te wachten en er lag al heel wat materiaal voor ons klaar. En dit voor maar vijf euro! Of onze gemeente hier voor iets tussen zit? Ik dacht het wel! Waarvoor dank!

Voor elke deelnemer was er een omslag, voorzien van Fien haar alter ego Fientastisch.

In die omslag zaten er heel wat spullen...

Lege kaartjes en kartonnetjes om later zelf dingen te maken

Voorbeelden van verschillende lettertypes

Maar ook een blanco schriftje. 

Het was de bedoeling om daar - na een korte uitleg - meteen dingen in uit te proberen. 

En wat vond ik dat heerlijk. 

Fien geeft je de raad om eerst even een aantal letters op papier te zetten. Zo krijg je voeling met het materiaal: de stiften en het papier. 

Ik werkte eerst even met potlood...

en schakelde daarna over op stift (over potlood) en daarna meteen in stift...

We leerden ook banners maken. Dit om je kaartjes nog een extra schwung te geven...

Hieronder kun je de stappen voor het maken van zo'n banner zien.

In de omslag zaten er ook nog andere voorbeelden.

Van banners, maar ook van andere versieringen.

Ik oefende naarstig verder en speelde met letters, namen, banners en versieringen...

Ik deed dit vooral met de volgende stiften: Pigma Micron Fineliners. Ik kocht bij Fien een setje van drie, maar er zijn uiteraard heel wat meer mogelijkheden. Moest ik me er wat verder in verdiepen, dan koop ik in de toekomst zeker nog nieuw materiaal aan. Ik hou jullie hier op de hoogte. Maar voor nu zijn de Pigma Micron Fineliners 02-04-08 mijn nieuwe schatten :).

Bedankt Fien voor deze coole, creatieve en geestige workshop!

Ook zin gekregen om je onder te dompelen in de wereld van het handletteren (en eigenlijk nog zoveel meer)? Neem dan zeker eens een kijkje op de website van Fien: Fientastisch.be of bezoek haar Facebookpagina!

Overheerlijke bananencakejes

Heel in het begin van Gietjes Maksels en Baksels deelde ik al eens een recept voor bananencake. Ik wil dit nog heel even herhalen want sindsdien maak ik het eigenlijk nooit meer in die vorm. Sinds ik een bakvorm voor cupcakejes heb, komen ze altijd in een kleinere versie uit de oven. Daarom even deze korte herhaling want uiteraard moet de cake dan ook minder lang bakken.

Ingrediënten

170 gram boter

170 gram kristalsuiker

1 zakje vanillesuiker

170 gram zelfrijzende bloem

3 eieren

100 gram chocolade

2 rijpe bananen

Werkwijze

1. Doe de boter in kleine stukken en laat ze smelten op een (heel) laag vuurtje.
Laat de boter eventueel wat afkoelen.


2. Doe de chocoladedruppels in een pot en vermeng met één eetlepel bloem.
Ik gebruik de volgende chocolade.





3. Meng alle ingrediënten (behalve de chocolade) tot een smeuïge massa. Ik snijd de bananen in kleine stukjes en roer dan alles gewoon met een klopper.


4. Voeg er uiteindelijk de chocolade aan toe en meng alles goed.





5. Giet het deeg in de bakvorm en zet 26 minuten in een oven op 175°C.

Dan bekom je het volgende, heerlijke resultaat!

Mummies aankleden

Eind vorige maand vertelde ik jullie al eens iets over het schoolfeest met mijn thema Egypte. Wil je dit artikel nog even herlezen? Kijk dan zeker eens achter de volgende link: Egyptenaren op het schoolfeest.

Er waren niet alleen farao's en koninginnen, er deden ook enkele mummies mee aan de act. En wat heb ik gezweet op hun pakjes. Ik moet zeggen dat ik me de angstdruppels een paar dagen voor het optreden nog steeds heel erg levendig herinner. Gelukkig had ik dan schatten van collega's die me zijn komen helpen, maar op dat moment heb ik beslist om het niet meer zo ver te gaan zoeken. Want het is echt niet goed voor je hart (en je levensduur) ;).

Eerst was het plan om de kinderen op het moment zelf in doeken te wikkelen, maar ik wilde mezelf de dag van het schoolfeest wat werk besparen en dacht daarom na over pakjes. 

Voor het bovenstukje gebruikte ik gewoon een lap witte stof die ik aan de zijkanten toestikte (niet helemaal, ik liet uiteraard het armsgat open). Aan de bovenkant sneed ik een ovale vorm uit met een kartelschaar en klaar was kees!

Maar ook het hoofd van een mummie is omzwachteld dus dacht ik na over een oplossing. Ik verzamelde oude mutsen en bestikte ze helemaal met oude lakens. Ook dit ging nog behoorlijk. Al was dat ook al een behoorlijk werkje (maar niet moeilijk uiteraard).

Maar toen begon de ellende... Ik dacht van even wat leggings met stukken stof te bestikken, maar daardoor verdween de stretch uiteraard. Het laken is van katoen en dat rekt totaal niet mee waardoor de kinderen niet meer in hun broek raakten. Zij kregen het wat benauwd, maar met slechts een aantal dagen op voor het schoolfeest op de teller brak ook bij mij het angstzweet uit. Op allerlei manieren hebben we dan de broeken met witte stof proberen te bekleden. Van plakken tot nieten. Al waren die nietjes ook geen zo'n goed idee want daar haperden de kinderen dan weer aan.

Uiteindelijk hebben we de dag zelf nog wat stukken vast moeten kleven en oh, wat zagen de billen van sommige mummies eruit... Door de lijm doorheen de stof waren sommige ledematen van een aantal kinderen toch wat roder dan anders...

Het werd dus een helletocht, maar uiteindelijk slaagde ik - samen met de hulp van vele andere - in mijn opzet! :)

Penne al forno naar het voorbeeld van Meus

Gehakt, ik hou ervan. Op allerlei manieren. En sinds een jaartje of zo maak ik het ook klaar als 'Penne al forno'. Gehaktballen in tomatensaus, maar dan op geheel Italiaanse wijze en dit naar het voorbeeld van Jeroen Meus.

Ingrediënten

Gehakt

Basilicum

Rozemarijn

Look

Mozzarella

Ajuin

Ei

Paneermeel

Passata

Kerstomaten

Tomaten

Gezouten spek

Paneermeel

Werkwijze

Balletjes

Stoof de ajuin en de geplette look.

Pluk wat oregano en rozemarijn en hak deze kruiden fijn. Ik ben niet zo heel handig met een groot mes dus doe ik de kruiden in een glas en knip ze fijn. Zo zag ik het mijn grootmoeder vroeger ook doen.

Doe het gehakt in een kom en voeg er de kruiden en de ajuin + look aan toe.

Voeg paneermeel en een ei toe aan het gehakt en kruid met peper en zout (indien dat nog nodig is).

Rol balletjes van het gehakt (ze mogen behoorlijk groot zijn).

Bak de ballen in een pan (in olijfolie met boter). Zorg dat er een mooi korstje aan balletjes komt. Ze hoeven niet helemaal gaar te zijn (want ook in de saus kunnen ze nog wat verder garen).

Saus

Stoof een ui met geplette look en voeg er het gezouten spek (in reepjes) aan toe.

Overgiet de ui, de look en het spek met een doos passata. Ik gebruik onderstaand exemplaar.

Daarna voeg ik altijd nog wat verse tomaten aan de saus toe. Ik doe dat altijd op gevoel.

Leg alle balletjes in de saus en voeg nog oregano, rozemarijn en basilicum toe.

Laat je saus toch minstens een halfuurtje op een zacht vuurtje sudderen.

Snij een bakje kerstomaten in tweeën en voeg deze op het einde toe (ze hoeven dus niet mee te garen).

Kook de penne beetgaar en stort de pasta in een ovenschaal.

Overgiet alles met de saus (en de ballen).

Bedek de schotel met sneetjes mozzarella en zet de 10 minuten onder de grill.

Uiteraard was de pot eerst helemaal gevuld.

Versier de borden nog met wat basilicum als je opdient...

Heerlijke kleuren, zalig lekker!